Blog Słowaczki po polsku

Oficjalnie w indeksie ras FCI za ojczyznę SZPI­
CA Z NORBOTTEN (NORRBOTTENSPETS)
uznano Szwecję, jednak Finowie nazywają tę rasę
POHJANPYSTYKORVA i twierdzą, że przynaj­
mniej „w połowie" mają do niej prawo (na Świato­
wej Wystawie Psów Rasowych w Helsinkach pre­
zentowano mi ją jako jedną z fińskich ras narodo­
wych). W istocie, ten SZPIC Z NORRBOTTEN po­
chodzi z regionu położonego na granicy z Finlandią
i podobno właśnie Finowie włożyli
najwięcej wysiłków w jego odtwo­
rzenie, gdy w 1948 roku ogłoszo­no oficjalnie, że rasa wyginęła
doszczętnie. Tak się jednak nie
stało i ta bardzo stara rasa (po­
czątki około XVII w.) zo­
stała uratowana. Od 1967
roku datuje się jej rozkwit.
Bardzo sprawny w łowisku,
sprawdza się w polowa­
niu na ptactwo, a z powo­
du wielkości (do 44 cm w kłębie) i szaty
staje się lubianym psem domowym.                        

DANSK/SVENSK GARD-HUND to druga rasa (choć jeszcze przez FCI nie uznana), któ­ra jest już bez sporów przypisywana dwóm oj­czyznom. Pierwotnie był wiejskim szczurołapem, później szeroko rozpowszechnionym stró­żem wiejskich obejść. Dziś bardzo lubiany i po­pularny w Danii. Często także występuje na are­nach cyrkowych. Niezwykle wesoły, inteligentny i odporny oraz bardzo skoczny. Związki kynolo­giczne Danii i Szwecji w porę wyselekcjonowały zespół tych psów, gdy zaczęło im grozić wygi­nięcie. W Polsce jest nieznany.